Wie is de erfgenaam? De ex-partner of de echtgenote?
Aan de rechtbank Rotterdam werd voorgelegd een geschil over het testament uit 1994, waarin de erflater ‘Trees, hierna te noemen partner’ tot enig erfgenaam heeft benoemd. Het testament vermeldt dat deze beschikking mede ter nakoming van de op hem rustende verzorgingsverplichting ten aanzien van zijn partner is gemaakt met het verzoek aan zijn ouders om hierin te berusten.
De vraag is wie erflater nu precies tot erfgenaam benoemd heeft: zijn partner zolang zij zijn partner is (wat Trees sinds 1999 niet meer is) of Trees als persoon (dus ongeacht of zij bij het overlijden van erflater al dan niet zijn partner zou zijn).
Erflater en Trees hebben hun relatie in 1999 beëindigd. In 2004 is erflater getrouwd met eiseres Eef. Echter het testament heeft erflater niet gewijzigd.
De rechtbank overwoog dat het de bedoeling van erflater was zijn partner tot zijn enig erfgenaam te benoemen. Het woord ‘partner’ betekent in dit geval degene met wie erflater een affectieve relatie onderhoudt. Het testament werd namelijk opgemaakt op of rond de dag dat erflater en Trees gezamenlijk eigenaar werden van een appartement. De in het testament genoemde verzorgingsverplichting van erflater ten aanzien van Trees en de oproep van erflater aan zijn ouders te berusten in het testament, wijzen erop dat erflater Trees verzorgd achter wilde laten. In ieder geval wat de gezamenlijke woning betreft, als erflater tijdens de relatie zou overlijden. De aanname dat Trees de enig erfgenaam zou zijn zolang de relatie zou duren, wordt versterkt door het feit dat erflater en Trees na het verbreken van hun relatie in 1999 wat het appartement betreft met elkaar hebben afgerekend. Erflater heeft na het beëindigen van de relatie het appartement overgenomen en aan Trees een bedrag wegens overbedeling betaald. Van een verzorgingsverplichting van erflater ten aanzien van Trees was na deze afrekening in beginsel dan ook geen sprake meer.
Uitgaande van deze zienswijze kan, nu Trees bij het overlijden van erflater niet meer zijn partner was, voor recht worden verklaard dat de uiterste wilsbeschikking van erflater geen effect sorteert. Daarmee komt het versterferfrecht aan de orde. Volgens de wettelijke bepalingen is de erfgenaam van erflater zijn echtgenote.
Eind goed, al goed. (de namen zijn gefingeerd)
Rechtbank Rotterdam 19 juni 2019, ECLI:NL:RBROT:2019:4837
